Schoenen poetsen

Ik heb een manier gevonden om mama te helpen! Toen ik om mijn bal ging in de tuin waar Jelena en haar vader vroeger woonden, zag ik onder het afdak van hun huis een doos staan met allerlei spullen om schoenen te poetsen. Die doos was waarschijnlijk van Jelena's vader, die vroeger schoenpoetser was. Plots schoot er een idee in mijn hoofd, ik kan rijke mensen hun schoenen poetsen en zo wat geld verdienen. Mama zou het goed kunnen gebruiken! Ik heb die doos dan maar meegenomen naar huis, want anders staat die daar toch maar te staan. Jelena's vader vindt het vast niet zo erg dat ik zijn schoenpoetsdoos even leen. Ik ben dan direct vertrokken naar King's Cross Station, want daar is het altijd druk. Ik heb wel twaalf mensen hun schoenen gepoetst en heb zo toch enkele briefjes geld verdient. Stiekem heb ik het in mama haar portefeuille gestoken. Ze hoeft niet te weten dat ik schoenen poets, want ze zou dat waarschijnlijk niet willen.  Vanaf nu zal ik zo vaak mogelijk naar King's Cross Station gaan om schoenen te schoonwrijven. Ik ben blij dat ik mama op die manier toch een beetje kan helpen!

Brieven

Het is ondertussen al 3 april 1916, maar papa is nog steeds niet thuis. Hij ging toch met Kerstmis thuis zijn? De oorlog zal nu wel niet meer zo lang duren, want ze zijn al meer dan een jaar aan het vechten. Hij stuurde ons in het begin vaak brieven waarin hij ons vertelde hoe het met hem is en hij schreef er soms zelfs grapjes bij! Hahaha, papa zijn humor is zoooo slecht. Ik kreeg steeds minder brieven van hem te zien, maar vanmorgen zag ik mama een brief verstoppen in de keukenlade. Toen ze daarnet naar buiten ging heb ik snel gekeken in de la. Er zaten heel veel brieven in van papa die ik nog nooit gezien had. Ik had de kans om één brief te lezen, maar wat er in stond was echt verschrikkelijk. Misschien had ik die brief beter niet gelezen...
Ik vind het echt niet meer leuk... Mama gaat iedere dag van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat gaan werken om alles te kunnen betalen, mijn beste vriendin Jelena is gevangen genomen omdat ze oorspronkelijk van Oostenrijk komt en mijn papa maakt iets verschrikkelijks mee... Pff, ik wou dat ik hen zou kunnen helpen...

Oorlog?

Enkele dagen geleden was het mijn verjaardag. Ik zal die dag echt nooit vergeten, want net op 28 juli was er oorlog verklaard. Ik ben echt boos op papa! Hij had beloofd niet te gaan vechten, maar doet het toch. Hij kwam plots thuis in zijn soldatenuniform, klaar om te vertrekken. Ik moet toegeven dat ik toch een klein beetje trots op hem ben, want hij is een echte stoere soldaat! Toen hij gisteren afscheid nam, vertelde hij me dat hij met Kerst terug thuis zal zijn. Dat is eigenlijk niet zo lang, dus voor we het weten staat hij hier terug! Ik zal voor hem een hele grote tekening maken voor wanneer hij terug thuis komt! Zou ik een tekening maken van een grote kerstboom of één van papa en ik? Hmm, ik zal er nog eens goed over nadenken. Ik moest papa beloven om goed voor mama te zorgen, maar waarom zou ik plots extra goed voor mama moeten zorgen? Alles gaat toch goed met haar? Of niet soms?

Bijna jarig!

Hallo! Ik ben Alfie Summerfield en morgen word ik vijf jaar! Ik kan niet wachten tot het 28 juli is en eindelijk even oud zal zijn als mijn beste vriendin Jelena! Ik heb vanmorgen al verstoppertje gespeeld met haar. Ik had me supergoed verstopt achter een struik, maar ze had me na lang zoeken dan toch gevonden. Hihi, volgende keer zal ik me verstoppen op een plaats waar ze me nooit zal vinden! Jelena zei dat er in de krant staat dat alle mannen klaar moeten staan om te gaan vechten, omdat er waarschijnlijk een oorlog zal komen. Ik vroeg aan papa of hij dan ook zou moeten gaan strijden, maar gelukkig heeft hij beloofd om hier te blijven en niet te gaan vechten. Ik snap echt niet goed waarom mensen moeten gaan vechten wanneer sommige landen ruzie hebben...